چراغهاي راهنمايي در سال 1868 پيش از اختراع اتومبيل و در زماني که ترافيک شامل چهارپايان، واگن ها، کالسکه ها و عابران پياده ميشد، طراحي و در لندن نصب شد. اين چراغ از دو فانوس گازي قرمز به معناي توقف و سبز به معناي احتياط و توسط مهندس راه آهني به نام "J P Knight " ساخته شده بود. البته يک سال بعد در ژانويه 1969 اين چراغ راهنمايي گازي منفجر شد و مأمور پليسي را که مشغول روشن کردن آن بود، به شدت مجروح کرد. اما اولين چراغ راهنمايي نسل جديد که به چراغهاي راهنمايي امروزي شبيهتر است، بعد از اختراع اتومبيل و در شهر ديتوريت و به همت يک مأمور پليس راهنمايي و رانندگي ساخته شد. او اين چراغ را با الهام از چراغ کنترل خط ريل راه آهن که از گذشته به چراغهاي برقي خودکار مجهز شده بودند، طراحي کرد، اين چراغ با سه فانوس، قرمز، نارنجي و سبز از چراغهاي کنترل خطوط ريلي ساخته شد و در يک تقاطع در ديترويت نصب شد.