با رشد انفجاری برنامه های کاربردی سیار و ظهور مفهوم رایانش ابری، رایانش ابری سیار ( 1MCC ) تبدیل به یک فن آوری بالقوه برای کاربران سرویس های سیار شده است. MCC فن آوری رایانش ابری را با محیط موبایل یکپارچه کرده است. موسسه ABI Research پیش بینی می کند که تعداد مشترکین رایانش ابری سیار تا 999 میلیون ( 19 درصد از کل کاربران سیار)در سال 2112 رشد کند. با وجود این این مقدار افزایش کاربران رایانش ابری سیار، رشد سرویس های مشترک در رایانش ابری سیار هنوز در سطح انتظارات نیست. بر اساس بررسی شرکت داده های بین المللی 2، اکثر مجریان فن آوری اطلاعات و مدیران علاقه مند به کارگیری چنین سرویس هایی نیستند که به دلیل اشکالات موجود در این سرویس ها (ازجمله، عمر باتری، ذخیره سازی و پهنای باند)، مسائل محیطی (ازجمله، همگونی، مقیاس پذیری و دسترس پذیری) و امنیت (به طور مثال، قابلیت اطمینان و محرمانگی) است. در کنار تلاش های مختلف برای فائق آمدن بر این مشکلات، هنوز نقاط ضعف و چالش هایی در سیاست های امنیتی رایانش ابری سیار موجود است. این مقاله، مروری بر چالش های مختلف در این شاخه و اقداماتی برای غلبه بر این مشکلات خواهد کرد.
واژه های كلیدی : رایانش ابری، رایانش سیار، مجازی سازی، برنامه کاربردی سیار؛